Terung Cheweng ni panggilan bagi terung pipit, di kalangan orang kampung Ummi. Nama saintifiknya Solanum Torvum (turkey berry in English).
Pokok terung ni senang hidup. Merata-rata tumbuh di sekeliling rumah kami di kampung. Sumber ulam bagi orang kampung. Setahu Ummi masa tu arwah Tok cuma rebus buat ulam. Tak seperti sekarang, terung pipit divariasikan dalam masakan seperti sambal bilis terung pipit. Satu lagi kegunaan buah terung pipit ialah sebagai peluru senapang kayu bagi kami budak-budak haha ... Ummi tukang kutip buahnya aje. Tukang tembak of course-lah arwah Pakcik. Tukang buat senapang kayu pula tak lain tak bukan arwah Tok Wan:D
Pokok di rumah kami ni tumbuh sendiri dalam pasu. Mungkin benihnya dibawa oleh burung. Mak Bee suruh Ummi alih ke tanah tapi Ummi tak berani, takut mati pokoknya. Sebab Ummi pernah alihkan anak pokok ni yang tumbuh meliar di dewan orang ramai tu, tanam tepi pokok nangka Tok. Tak hidup :(
Lawa bunganya...
Boleh dikatakan hari-hari Ummi perhatikan perkembangan pokok terung pipit ni. Excited 😆
Banyak tangkai yang berbunga tapi yang lekat buah hanya 2-3 tangkai. Takpa, rezeki takat tu je... Dapat juga merasa hasil titik peluh sendiri :p
10 bijik je kot :D Setangkai Ummi tinggalkan di pokok, buat benih.
Nak balik ke rumah sewa, singgah kedai sat. Beli ikan bilis dan cili. Sampai je terus masukkan bawang merah+bawang putih+terung pipit +ikan bilis dalam chopper...zretttt... zretttt....zretttt... Panaskan minyak, tumis semuanya hingga masak. Perisakan dengan garam. Dah masak, tutup api, perah sikit limau nipis. Gaul sebati pastu hidang dengan nasi panas-panas. Walah!
Lawan tambah nasilah dengan anak3 :D
Alhamdulillah syukur, seadanya.